دوره 12، شماره 1 - ( 3-1396 )
جلد 12 شماره 1 صفحات 72-63 |
برگشت به فهرست نسخه ها
راضیه پاک1 
، رضا عبدی* 2، غلامرضا چلبیانلو1
، رضا عبدی* 2، غلامرضا چلبیانلو1
1- گروه روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
2- گروه روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان ، r.abdi@azaruniv.ac.ir
2- گروه روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان ، r.abdi@azaruniv.ac.ir
چکیده: (6902 مشاهده)
مولتیپلاسکلروزیس (MS) در زمرۀ بیماریهای خاص، یک اختلال التهابی مزمن و حادّ سیستم اعصاب مرکزی است که با تظاهرات کلینیکی و ناتوانی عصبی شدید همراه است. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهّد یکی از درمانهای موج سوم است که در جمعیت پزشکی، به منظور کمک به افراد در مقابله با استرسِ بیماریهای جسمانی مورد توجه قرار گرفته‌است. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهّد (ACT) بر اجتناب تجربهای و پذیرش بیماری در افراد مبتلا به مولتیپلاسکلروزیس (MS) انجام گرفت. جامعۀ آماری مطالعۀ حاضر شامل کلیۀ افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس استان آذربایجان شرقی در سال 95 بود. 30 نفر از بین مراجعهکنندگان به انجمن MS به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و به صورت انتساب تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش بصورت هفتگی، 10 جلسه درمان ACT دریافت- کردند. ابزار جمع‌آوری اطّلاعات، پرسشنامۀ پذیرش مولتیپل اسکلروزیس (MSAQ) و پذیرش و عمل – نسخۀ دوم (AAQ-II) بود. در این پژوهش از تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر آمیخته (ANOVA) استفاده شد و تجزیه و تحلیل دادههای مزبور به وسیله برنامۀ آماری SPSS21 انجام گرفت. نتایج حاصل از تحلیل واریانس نشان داد که نمرۀ پذیرش بیماری در دو مرحلۀ پسآزمون و پیگیری در گروه آزمایش به طور معناداری افزایش داشته‌است. بنابراین شایسته به نظر میرسد که علاوه بر مشکلات جسمانی این جمعیت، به مسائل روانشناختی آنها نیز توجه شود و در کنار دارودرمانی، درمانهای روانشناختی و از جمله رویکرد درمانی پذیرش و تعهّد، مدّ نظر قرار گیرد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |