برگشت به فهرست مقالات | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران ، Alirezaebadyy@gmail.com
2- استادیار گروه روانشناسی، پسادکتری علوم اعصاب شناختی، دکتری روانشناسی بالینی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
3- استاد گروه روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
چکیده:   (22 مشاهده)

هدف پژوهش حاضر بررسی ویژگی‌های روانسنجی پرسشنامه کوتاه پرخاشگری (BAQ) وبستر و همکاران بود. پرسشنامه BAQ وبستر و همکاران، یک پرسشنامه خودسنجی کوتاه 12 سوالی است که برای سنجش 4 بعد پرخاشگری، یعنی پرخاشگری فیزیکی، پرخاشگری کلامی، خشم و خصومت به کار می‌رود. این پژوهش با توجه به هدف از نوع بنیادی و با توجه به شیوه‌ی جمع‌آوری داده‌ها از نوع توصیفی- همبستگی بود. به این منظور 340 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز، با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند.  ابتدا برای تعیین روایی صوری و محتوایی از نظر 12 متخصص استفاده شد. شاخص روایی محتوایی به روش لاوشه و روش والتز و باسل به دست آمد و روایی محتوایی و صوری پرسشنامه تایید شد. روایی آزمون از طریق تحلیل عاملی اکتشافی (EFA) و تحلیل عاملی تائیدی (CFA) برآورد شد. تحلیل عاملی اکتشافی صحت ساختار چهار عاملی پرسشنامه کوتاه پرخاشگری وبستر و همکاران را تائید کرد. همچنین در تحلیل عاملی تائیدی شاخص‌های برازش بر برازش خوب و مطلوب دلالت داشته و رضایت بخش بودند. برای برآورد پایایی پرسشنامه و خرده مقیاس‌ها، از روش همسانی درونی (آلفای کرونباخ) و پایایی ترکیبی و برای بررسی همبستگی بین خرده مقیاس‌ها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. همبستگی کل مقیاس با خرده مقیاس‌ها معنی‌دار بوده است. ضرایب پایایی کل پرسشنامه و زیرمقیاس‌ها، رضایت بخش بود که نشان می‌دهد پرسشنامه از ضریب همسانی درونی قابل قبول و مطلوبی برخوردار است. به طور کلی نتایج، حاکی از آن است که پرسشنامه پرخاشگری وبستر از روایی و پایایی قابل قبول و مطلوبی برخوردار است. در نتیجه می‌توان از آن برای سنجش پرخاشگری در جامعه ایرانی استفاده کرد.

واژه‌های کلیدی: پرخاشگری، روایی، پایایی
     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1402/11/7 | ویرایش نهایی: 1404/5/30 | پذیرش: 1404/6/9 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1404/7/13

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.