هدف از پژوهش حاضر، برازش مدل عزت نفس براساس سبک‌های دلبستگی با میانجی‌گری رضایت از تصویر بدن بود. پژوهش حاضر، در زمره پژوهش‌های توصیفی از نوع همبستگی است که با روش مدل‌یابی معادلات ساختاری صورت گرفته است. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر متوسطه دوم شهر تهران هستند، که در سال  (1402-1401) مشغول به تحصیل بودند و از بین آنها 410 آزمودنی با روش نمونه‌گیری تصادفی مرحله‌ای در مناطق جغرافیایی شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز تهران، انتخاب شدند و از پرسشنامه‌های عزت نفس روزنبرگ (1965)، ابعاد دلبستگی بزرگسالان هازان و شیور (1990) و رضایت از تصویر بدن (2002)، برای گردآوری داده‌ها استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش معادلات ساختاری با نرم‌افزار SPSS-27 و AMOS-26 انجام شد. یافته‌ها نشان داد که مسیر مستقیم متغیر‌ دلبستگی ایمن به متغیر عزت­‌نفس معنی‌­دار نبود و مسیر مستقیم متغیر‌ دلبستگی اضطرابی و متغیر‌ دلبستگی اجتنابی به متغیر عزت‌­نفس به طور منفی معنی­‌دار بود. همچنین، مسیر مستقیم متغیر‌ رضایت از تصویر بدن به متغیر عزت­‌نفس معنی­‌دار بود. علاوه بر این، اثر غیرمستقیم متغیر‌ دلبستگی ایمن به متغیر عزت­‌نفس از طریق رضایت از تصویر بدن معنی‌­دار نبود و اثر غیرمستقیم متغیر‌ دلبستگی اضطرابی و دلبستگی اجتنابی به متغیر عزت­‌نفس از طریق رضایت از تصویر بدن معنی­‌دار بود. بنابراین طبق نتایج حاصل، به درمانگران پیشنهاد می‌شود که با  تدوین برنامه‌ها و مداخلات هدفمند به نوجوانان، در جهت بهبود رضایت از تصویر بدن و تعدیل مشکلات عزت نفس، می‌توانند نقش مهمی را در کاهش تأثیرات منفی این پدیده‌ها بر عزت نفس و مسائل روان‌شناختی کلی ایفا کنند.