سرطان یکی از علل اصلی مرگ در سرتاسر جهان است. این موضوع منجر شده است تا پزشکان، روانشناسان به دنبال کشف علل، درمان و در نهایت ارتقاء سلامت‌روانی این گروه از بیماران باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی آموزش مبتنی بر طرحواره درمانی گروهی بر آشفتگی هیجانی و بدریخت انگاری بدن بیماران مبتلا به سرطان سینه انجام گرفت. مطالعه حاضر آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی  بیماران مراجعه کننده به مراکز درمانی و بیمارستان‌های شهر شیراز از تیر ماه 1402 تا شهریورماه 1402 با تشخیص سرطان سینه بود. که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند 50 نفر از زنان دارای سرطان سینه، انتخاب و به‌صورت تصادفی در 2 گروه (کنترل و آزمایش) گمارده شدند. گروه آزمایش مداخله آموزشی طرحواره درمانی گروهی را در 8 جلسه 45 دقیقه‌ای و هفته‌ای 1 جلسه، دریافت نمودند. گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکردند؛ پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه‌ افسردگی، اضطراب و فشار روانی (DASS-21) لویباند و لویباند (1995 ) و پرسشنامه نگرانی از بدشکلی استوزین و همکاران (1998) بود. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزارSPSS نسخه 24 و تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که پروتکل آموزشی طرحواره درمانی گروهی بر کاهش آشفتگی هیجانی و بدریخت انگاری بدن زنان مبتلا به سرطان سینه تأثیر معناداری داشته است (001/0≥p). میزان تأثیر برای آشفتگی هیجانی و بدریخت انگاری بدن به ترتیب 576/0 و 247/0 بود. آموزش مبتنی بر طرحواره درمانی گروهی بر کاهش آشفتگی هیجانی و بدریخت انگاری بدن در مطالعه حاضر تائید شد. پیشنهاد می‌شود از این نوع درمان برای یاری به زنان مبتلا به سرطان سینه استفاده شوند.