XML English Abstract Print


1- کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
2- دانشیار مشاوره، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران ، dr.mehradadhajihasani@gmail.com
3- دانشیار مشاوره، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
چکیده:   (37 مشاهده)
سبک‌های ارتباطی و عاطفی در کیفیت روابط زوجین نقش مهمی ایفا می‌کنند. پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه بین سبک‌های عشق‌ورزی و سبک‌های شوخ‌طبعی با رضایت زناشویی انجام شد. این پژوهش به روش کمی و از نوع همبستگی طراحی گردید. جامعه آماری شامل مردان و زنان متأهل استان چهارمحال و بختیاری بود که از میان آن‌ها ۴۰۰ نفر از طریق روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش‌نامه‌های استاندارد رضایت زناشویی انریچ اولسون (۱۹۹۸)، سبک‌های عشق‌ورزی هندریک (۱۹۸۶) و سبک‌های شوخ‌طبعی مارتین (۲۰۰۳) بود. نتایج آزمون t مستقل نشان داد که رضایت زناشویی در مردان به‌طور معناداری بیشتر از زنان است. طبق نتایج همبستگی پیرسون، سبک‌های عشق‌ورزی اروس، دوستانه، واقع‌گرایانه و فداکارانه در هر دو جنس با رضایت زناشویی رابطه مثبت و معناداری داشتند، در حالی که عشق بازیگرانه تنها در زنان معنادار بود. در بررسی سبک‌های شوخ‌طبعی، در مردان تنها شوخ‌طبعی خودافزایی با رضایت زناشویی ارتباط مثبت داشت، در حالی که در زنان، سبک‌های خودافزایی، پرخاشگرانه و خودکاهنده به‌طور معناداری با رضایت زناشویی ارتباط منفی داشتند. برای بررسی نقش و سهم متغیرهای پیش‌بین در تبیین واریانس رضایت زناشویی، از تحلیل رگرسیون به شیوه گام‌به‌گام استفاده شد. در این تحلیل، متغیرهای جنسیت، سبک‌های عشق‌ورزی و سبک‌های شوخ‌طبعی به‌عنوان متغیرهای پیش‌بین وارد معادله رگرسیون شدند. نتایج نشان داد که مدل رگرسیون در پنج گام قادر به پیش‌بینی رضایت زناشویی در نمونه پژوهش بود. در گام نهایی، متغیرهای اروس، سبک شوخ‌طبعی خودکاهنده، استورگ، پاراگما و مانیا سهم معناداری در پیش‌بینی رضایت زناشویی گروه نمونه داشتند. در نهایت، این مدل قادر به تبیین ۴۹ درصد از واریانس رضایت زناشویی بود. این یافته‌ها پیچیدگی عوامل مؤثر بر رضایت زناشویی را نشان می‌دهند و بر اهمیت درک متغیرهای روان‌شناختی و رفتاری مختلف به‌منظور بهبود کیفیت زندگی زناشویی تأکید دارند.
     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1403/11/27 | ویرایش نهایی: 1404/5/3 | پذیرش: 1404/6/9 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1404/6/30

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به روانشناسی معاصر، دوفصلنامه انجمن روانشناسی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق