چکیده قصه‌گویی به عنوان روشی غیرمستقیم برای ارائه‌ چهارچوبی برای آموزش و ارتقاء خودفهمی، کارآیی و وحدت دادن به تجارب، می‌تواند در سلامت کودکان و نوجوانان نقشی مؤثر داشته باشد. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر الگوی آموزش خوش‌بینی به روش قصه‌گویی بر کاهش میزان افسردگی کودکان دبستانی سال چهارم و پنجم ابتدایی بود. از مقیاس افسردگی کودکان (CED-DS؛ وایزمن و اورواشل، 1980) جهت جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد. ابتدا آزمودنی‌ها بر اساس نمره افسردگی به‌طور جفتی همتا شدند و سپس هر یک از جفت‌ها به تصادف در گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. گروه نمونه شامل 31 نفر از داوطلبان شرکت در کارگاه قصه‌گویی، بودند. طرح آزمایشی طی 12 جلسه اجرا و دو هفته بعد از اتمام جلسات پس‌آزمون و 6 ماه بعد، آزمون پیگیری اجرا شد. نتایج نشان داد که تغییر سبک کودکان بر افسردگی آن‌ها مؤثر است و الگوی آموزش خوش‌بینی به روش قصه‌گویی، باعث کاهش میزان افسردگی کودکان و پایداری اثر آن بعد از 6 ماه شده است. بنابراین استفاده از این الگوی قصه‌گویی می‌تواند بر کاهش افسردگی کودکان تأثیر نسبتاً پایداری داشته باشد.

واژه‌های کلیدی: قصه‌گویی، خوش‌بینی، افسردگی، کودک

متن کامل [PDF 1426 kb]   (3883 دریافت)    

---