پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه تاب‌آوری و اعتقادات مذهبی و امکان پیش‌بینی تاب‌آوری روان‌شناختی بر اساس اعتقادات مذهبی در دانشجویان شهری و روستایی انجام شد. نمونه‌ای مشتمل بر 197 دانشجو (150 دختر و 47 پسر) از دانشجویان شهری و روستایی دانشگاه پیام‌نور شهرستان بافت در استان کرمان، دو مقیاس تاب‌آوری بزرگسالان (RSA) و رشد اعتقادی (SBD) را تکمیل کردند. نتایج نشان‌داد که از بین ابعاد پنج‌گانه اعتقادات مذهبی، بعد باورهای مذهبی در درجه اول و دانش مذهبی در مرتبه بعدی می‌توانند تاب‌آوری دانشجویان را به‌طور مثبت و معنا‌دار پیش‌بینی نمایند. همچنین نتایج نشان‌داد که الگوی روابط بین متغیرها در دو گروه دانشجویان شهری و روستایی متفاوت است. به‌نحوی‌ که از دو بعد یاد شده، در گروه دانشجویان شهری، بعد باورهای مذهبی و در گروه دانشجویان روستایی، بعد دانش مذهبی تاب‌آوری را به‌طور مثبت و معنادار پیش‌بینی می‌کند. یافته‌های این پژوهش تاییدکننده نقش برخی از ابعاد رشد اعتقادی در تاب‌آوری روان‌شناختی دانشجویان است. با توجه به حاکمیت فرهنگ دینی در جامعه ایرانی، کاربرد یافته‌های پژوهش حاضر را می‌توان از منظر نقش حمایتی مذهب برای افراد و ضرورت توجه ویژه به این جنبه از آموزش‌های مذهبی حایز اهمیت دانست.