پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی یک مدل مداخله دلبستگیمحور ویژه موقعیتهای پزشکی با عنوان مثلث مادر- کودک- بیماری (MCDT) بر شاخصهای سلامت و دلبستگی کودکان مبتلا به بیماری مزمن انجام گرفت. به این منظور 22 زوج مادر- کودک واجد شرایط، پس از اعلام موافقت وارد طرح شدند. کلیه کودکان با تشخیص یک بیماری مزمن در مرکز طبی اطفال تهران تحت درمان پزشکی بودند. پرسشنامه دلبستگی به والدین و همسالان (IPPA) و مقیاسهای افسردگی بک- ویژه مراقبتهای اولیه (BDI-PC) و ادراک بیماری (IPI) توسط کودکان و پرسشنامه سلامت کودک- فرم والدین (CHQ-PF-28) و شاخص استرس والدینی (PSI) توسط مادران تکمیل شد. گروه آزمایش 10 جلسه مداخله دلبستگیمحور و گروه گواه نیز همزمان 10 جلسه گفتگوی ساده به عنوان مداخله ساختگی دریافت کردند. یافتههای پژوهش نشان داد که کودکان گروه آزمایش پس از دریافت مداخله دلبستگیمحور مذکور، بهبود معنادار در نمرات دلبستگی و زیرمقیاسهای سلامت شامل افسردگی، سلامت جسمانی، سلامت روانی- اجتماعی و نمره کل سلامت عمومی در مقایسه با گروه گواه داشتند. نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که کاربرد مداخلات رواندرمانگرانه، بهویژه مداخلات دلبستگیمحور، در کنار درمانهای پزشکی میتواند به افزایش میزان بهبودی و سلامت کودکان مبتلا به شرایط خاص پزشکی کمک کند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |