دوره 10، شماره 2 - ( 12-1394 )                   جلد 10 شماره 2 صفحات 66-51 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- روانشناسی بالینی ، z¬_taherifar@sbu.ac.ir
2- دانشگاه شهید بهشتی
3- دانشگاه علوم پزشکی ایران
چکیده:   (8058 مشاهده)

پژوهش­ های اخیر، به بررسی نقش نارساتنظیم­ گری هیجان در رشد و تداوم نشانه­ های اضطرابی پرداخته­ اند. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ­ای نارسایی راهبردهای تنظیم هیجان در رابطه بین شدت هیجان منفی و سیستم انگیزش ایمنی با نشانه ­های اضطراب فراگیر بود. تعداد 621 نفر (392 دختر، 229 پسر) از دانشجویان دانشگاه ­های تهران در این پژوهش شرکت کردند. شرکت­ کنندگان پرسشنامه­ نشانه خلقی و اضطرابی- نسخه کوتاه (MASQ-SF)؛ مقیاس دشواری تنظیم هیجان (DERS)، مقیاس شدت عاطفی (AIM)، پرسشنامه حساسیت به تنبیه و حساسیت به پاداش (SPQRS)، مقیاس کنترل توجه (ACS)، پرسشنامه آگاهی بدنی (BAQ)، پرسشنامه تجربه­ ها (EQ) و پرسشنامه راهبردهای تنظیم هیجان (ERQ) را تکمیل کردند. نتایج پژوهش نشان داد که شدت هیجان منفی و سیستم انگیزش ایمنی رابطه مثبت معنادار دارند. هم­ چنین، از بین راهبردهای تنظیم هیجان تنها مولفه کنترل توجه از راهبرد توجه کردن و راهبرد اجازه دادن با برانگیختگی اضطرابی رابطه منفی داشتند. در این پژوهش، نقش واسط ه­ای آگاهی بدنی از راهبرد توجه کردن و ارزیابی مجدد در رابطه بین شدت هیجان منفی و سیستم انگیزشی ایمنی با نشانه­ های اضطرابی تایید نشد، درحالی­که سایر راهبردهای تنظیم هیجان، نقش واسطه­ ای معنادار داشتند. بر اساس یافته ­های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که راهبردهای توجه کردن، اجازه دادن و فاصله گرفتن در تشکیل نشانه های اضطرابی تاثیرگذار هستند. بنابراین، توجه به این راهبردهای تنظیم هیجان می­ تواند به شناخت بهتر نشانه­ های اضطرابی و درمان کارآمدتر منجر شود.

متن کامل [PDF 1001 kb]   (18661 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1394/2/1 | پذیرش: 1394/11/3 | انتشار: 1394/12/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.