دوره 14، شماره 2 - ( 11-1398 )                   جلد 14 شماره 2 صفحات 82-73 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشجوی ارشد روان‌شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران جنوب، ایران ، St_f_naghash@azad.ac.ir
2- استادیار گروه روان‌شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران جنوب، ایران
چکیده:   (4869 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه‌ی مسندمهارگری و نشانه‌های مرضی با باورهای خرافی بود.
طرح پژوهشی، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه‌ی آماری شامل کلیه‌ی زنان عضو در سرای محله­‌های تهران بود که به روش خوشه­ای و در دسترس، ۲۲۰ نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. مقیاس درونی بودن، افراد قدرتمند و شانس (لونسون، ۱۹۸۱)، فهرست نشانه‌­های اختلال­‌های روانی (دروگاتیس، ریکلز و راک، ۱۹۷۶) و اندازه‌ی بازخوردهای مرتبط با باورهای خرافی (آکار، ۲۰۱۴) استفاده شد. داده‌­ها به لحاظ توصیفی و استنباطی تحلیل شد.
یافته‌­ها بیانگر آن بود که باورهای خرافی با زیرمقیاس درونی بودن از مسندمهارگری رابطه‌ی معنادار ندارد. بین باورهای خرافی و مسندمهارگری بیرونی با زیرمقیاس‌های وابسته به شانس بودن و وابسته به افراد قدرتمند بودن، رابطه‌ی مستقیم معناداری وجود دارد و همچنین زیرمقیاس وابسته به شانس بودن به‌تنهایی توان تبیین 3 درصد از واریانس باورهای خرافی را به‌صورت مثبت دارد. بین باورهای خرافی با تمام ابعاد نشانه‌های مرضی رابطه‌ی مستقیم و معنادار وجود دارد و نشانه‌های مرضی 15 درصد از واریانس باورهای خرافی را تبیین می‌کند. همچنین نشانه‌های افسردگی به‌تنهایی توانایی تبیین 3 درصد از واریانس باورهای خرافی را به‌صورت مثبت دارد.
متن کامل [PDF 1092 kb]   (1417 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (1214 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/5/20 | پذیرش: 1398/10/24 | انتشار: 1399/11/18

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به روانشناسی معاصر،دوفصلنامه انجمن روانشناسی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق