دوره 15، شماره 1 - ( 5-1399 )
جلد 15 شماره 1 صفحات 82-69 |
برگشت به فهرست نسخه ها
فائزه صلایانی1 
، محمدجواد اصغری ابراهیم آباد* 2، سیدکاظم رسول زاده طباطبائی3 ، مریم مشتاقی4 ، مهسا رزمگر4
، محمدجواد اصغری ابراهیم آباد* 2، سیدکاظم رسول زاده طباطبائی3 ، مریم مشتاقی4 ، مهسا رزمگر4
1- گروه مشاوره، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2- گروه روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران ، Mjasghari@um.ac.ir
3- گروه روانشناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران و گروه روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد
4- مشاوره خانواده، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2- گروه روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران ، Mjasghari@um.ac.ir
3- گروه روانشناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران و گروه روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد
4- مشاوره خانواده، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
چکیده: (26265 مشاهده)
طلاق عاطفی مرحله ای از زندگی یک زن و شوهر است که در آن احساسات و عواطف مثبت زوجین برای یکدیگر کمرنگ شده و احساسات منفی جایگزین احساسات مثبت می شوند. این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطه ای رضایت جنسی در رابطه سبک های عشق ورزی با طلاق عاطفی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بود. شرکت کنندگان در پژوهش ۴۱۸ نفر (۹۷ مرد و ۳۲۱ زن) بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های طلاق عاطفی گاتمن، فرم کوتاه مقیاس نگرش های عشق (LAS) و مقیاس رضایت جنسی(ISS) را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و روش تحلیل مسیر صورت گرفت. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین سبک های عشق ورزی رمانتیک، دوستانه، واقع گرایانه، شهوانی و فداکارانه و نیر رضایت جنسی با طلاق عاطفی همبستگی معناداری وجود دارد (۰۵/۰<p). نتایج تحلیل مسیر نیز نشان داد که رضایت جنسی نقش واسطه ای معناداری بین سبک های عشق ورزی و طلاق عاطفی دارد. براساس یافته های تحقیق، رضایت جنسی و سبک های عشق ورزی بر طلاق عاطفی تأثیر می گذارند و توجه به این دو متغیر در پیشگیری از طلاق عاطفی مهم و ضروری به نظر می رسد.
شماره‌ی مقاله: 6
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |