1- گروه مشاوره دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهیدچمران اهواز، اهواز، ایران ، khojasteh_r@scu.ac.ir
2- گروه راهنمایی و مشاوره ، دانش آموخته دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
3- گروه مشاوره، دانشگاه شهیدچمران اهواز، اهواز، ایران
چکیده: (3446 مشاهده)
هدف این پژوهش، ساخت و اعتباریابی مقیاسی برای سنجش مدارا در روابط همسران بود. مادههای این مقیاس با بهرهگیری از متون دینی (آیات قرآن ، احادیث، و دیدگاه مفسرین) تهیه شد و همچنین، تعدادی از متخصصان دینی و روانشناسان خانواده، روایی محتوایی آن را تصدیق کردند. ساخت و ارزیابی ویژگیهای روانسنجی این مقیاس در 5 مطالعه مستقل انجام شد. در مطالعه اول، پایایی مقدماتی مقیاس به روش آلفای کرونباخ و با نمونهای80 نفری از زنان و مردان متأهل برابر 93/0 به دست آمد. در مطالعه دوم، نمونهای560 نفری از مردان و زنان متأهل و با بهرهگیری از تحلیل عامل اکتشافی (EFA)، ساختار4 عاملی و20 مادهای این مقیاس کشف شد. 4 عامل آن عبارتاند از: 1. همدلی و پذیرش همسر؛ 2. کنترل هیجانی و صبر و تحمل؛ 3. تسهیل فرایند رشد و شکوفایی همسر؛ 4. احسان و گذشت نسبت به همسر. همچنین، در مطالعه دوم پایایی هر یک از عوامل مدارا به روش آلفای کرونباخ محاسبه شد و همگی نشانگر همسانی درونی مناسب مقیاس بود. در مطالعه سوم، روایی همگرا با نمونهای 100 نفری از مردان و زنان متأهل و در مطالعه چهارم، پایایی مقیاس به روش بازآزمایی با نمونهای 30 نفری تأیید شد. در مطالعه پنجم با نمونهای 369 نفری از مردان و زنان متأهل و با بهرهگیری از تحلیل عامل تأییدی (CFA) ساختار 4 عاملی مقیاس تأیید شد. براساس نتایج این پژوهش میتوان مقیاس مدارا در روابط همسران (TSRS) را به عنوان ابزاری معتبر برای سنجش مدارا در روابط زن و شوهر به کار گرفت.
شمارهی مقاله: 2
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/5/6 | ویرایش نهایی: 1401/1/9 | پذیرش: 1399/11/21 | انتشار: 1400/11/18
ارسال پیام به نویسنده مسئول