دوره 8، شماره 1 - ( 5-1392 )                   جلد 8 شماره 1 صفحات 46-33 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

اثربخشی درمان دلبستگی‌محور با استفاده از روش پسخوراند ویدیویی بر کاهش استرس والدینی و مشکلات برونی‌سازی کودکان
پریسا سیدموسوی*1، علی مظاهری2، شهلا پاکدامن2، محمود حیدری2
1- دانشگاه شهید بهشتی ، p_mousavi@sbu.ac.ir
2- دانشگاه شهید بهشتی
چکیده:   (15680 مشاهده)
چکیده هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی درمان دلبستگی محور با استفاده از روش پسخوراند ویدیویی در کاهش استرس والدینی در مادران دارای کودکان پیش دبستانی واجد رفتارهای برونی سازی و همچنین کاهش این نوع مشکلات رفتاری در کودکان بود. برای این منظور 25 زوج مادر- کودک 3 تا 5 ساله انتخاب و به دو گروه آزمایش (12 زوج) و گواه (13 زوج) تقسیم شدند. مادران فهرست رفتاری کودک (CBCL) و پرسشنامه استرس والدینی (PSI) را تکمیل کردند. مداخله گروه آزمایش شامل 8 جلسه انفرادی و هفتگی به مدت 60 دقیقه بود و مادران گروه گواه بسته آموزشی متمرکز بر افزایش مهارت‌های شناختی کودکان را دریافت کردند. نتایج پژوهش نشان داد که استرس والدینی در مادران گروه آزمایش در هر دو حیطه شاخص‌های مربوط به والدین و کودک کاهش معناداری داشت. مشکلات برونی‌سازی کودکان، شامل رفتارهای مقابله‌ای، پرخاشگری و بیش فعالی- نقص توجه نیز کاهش معناداری در گروه آزمایش داشت. با توجه به مولفه‌های دلبستگی‌محور بسته مداخله‌ای، به‌نظر می‌رسد که افزایش حساسیت مادرانه و بهبود الگوی رابطه مادر- کودک موجب کاهش استرس والدینی و مشکلات رفتاری در کودکان شده باشد.
واژه‌های کلیدی: دلبستگی، پسخوراند ویدیویی، مشکل رفتاری
متن کامل [PDF 1370 kb]   (4341 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1392/6/24 | پذیرش: 1392/8/29 | انتشار: 1392/8/29
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به روانشناسی معاصر، دوفصلنامه انجمن روانشناسی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق