1- 1مدرس گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، خرمآباد، ایران ، javadbagiyan@yahoo.com
2- کاندیدا دکتری مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی رودهن، تهران، ایران
3- گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
4- کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، رامهرمز، ایران
5- گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
چکیده: (1255 مشاهده)
در دو دههی گذشته شاهد افزایش تعداد مطالعاتی بودهایم که تابآوری در برابر خودکشی را بررسی کردند و تعداد زیادی از مطالعات اکنون در مورد این موضوع منتشر شدهاند. این پژوهش با هدف الگوی ساختاری سرسختی روانشناختی، باورهای دینی با تابآوری در برابر خودکشی: نقش میانجیگری ابعاد مثبت شفقت به خود انجام شد. روش پژوهش توصیفی- همبستگی از نوع مدلیابی معادلات ساختاری است. جامعهی آماری این پژوهش را تمام دانشآموزان مقطع متوسطهی دوم شهرستان نورآباد (دلفان) در سال تحصیلی 1399 تشکیل میدهند. نمونهی پژوهش 350 نفر از دانشآموزان مقطع متوسطهی دوم شهرستان نورآباد (دلفان) بود که به روش نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند و به پرسشنامههای سرسبختی روانشناختی کوباسا، مدی و خان (1982)، باورهای دینی محقق ساخته، تابآوری در برابر خودکشی عثمان و همکاران (2004) و ابعاد مثبت شفقت به خود، ریس و همکاران (2011) به صورت آنلاین پاسخ دادند. جهت ارزیابی الگوی پیشنهادی، از الگویابی معادلات ساختاری و AMOS ویراست 22 و SPSS27 استفاده شد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی نشان داد که بین ابعاد باورهای دینی، سرسختی روانشناختی با ابعاد مثبت شفقت به خود و تابآوری در برابر خودکشی رابطهی مثبت و معنیداری وجود داشت (001/0≥P). یافتهها حاکی از برازش مناسب الگوی پیشنهادی با دادههاست. نتایج مدلیابی معادلهی ساختاری نشان داد که 62 درصد از واریانس ابعاد مثبت شفقت به خود توسط باورهای دینی، سرسختی روانشناختی و 69 درصد از واریانس تابآوری در برابر خودکشی توسط باورهای دینی، سرسختی روانشناختی و ابعاد مثبت شفقت به خود تبیین میشود. سطوح پایین باورهای دینی، سرسختی روانشناختی و ابعاد منفی شفقت به خود را میتوان بهعنوان یک عامل تشدیدکنندهی اقدام به خودکشی در نظر گرفت که شدت رابطه بین خطر و اقدام به خودکشی را افزایش میدهند.
شمارهی مقاله: 2
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/11/10 | پذیرش: 1401/3/17 | انتشار: 1401/8/28
ارسال پیام به نویسنده مسئول