چکیده پژوهش حاضر به روش آزمایشی اثر القای شفقت خود و حرمت خود را در تنظیم‌گری هیجان شرم و گناه سنجید. 80 دانشجو (54 زن، 26 مرد) از دانشگاه تهران به مقیاس‌های شفقت خود (SCS)، حرمت خود روزنبرگ (RSES) و زیرمقیاس آمادگی برای شرم و گناه مقیاس عاطفه خودآگاه (TOSCA) پاسخ دادند. سپس از طریق یادآوری و نوشتن جزیی یک اشتباه شخصی، در آنها تجربه شرم یا گناه بازسازی شده و هیجان‌ها‌ی‌شان به‌وسیله مقیاس هیجان‌ها‌ی ناخوشایند و پرسشنامه هیجان شرم و گناه اندازه‌گیری شد. شرکت‌کنندگان از طریق گمارش تصادفی در 4 گروه القای شفقت خود، القای حرمت خود، کنترل نوشتن و کنترل بدون مداخله، در معرض مداخله آزمایشی قرار گرفتند و مجددا هیجان‌های‌شان از طریق پرسشنامه هیجان‌ها‌ی ناخوشایند و پرسشنامه هیجان شرم و گناه سنجیده شد. نتایج پژوهش نشان داد که شرکت‌کنندگان گروه القای شفقت خود به نسبت گروه القای حرمت خود، هیجان شرم و هیجان‌ها‌ی ناخوشایند دیگر را کمتر گزارش کردند و این دو مداخله به یک میزان سبب کاهش احساس گناه در شرکت‌کنندگان شد. این مطالعه شواهد جدیدی در تاثیرگذاری متفاوت دو سازه شفقت خود و حرمت خود در تنظیم‌ هیجان‌ها‌ی ناخوشایند مرتبط با تجربه اشتباه فراهم کرده ‌است. همچنین تفاوت گروه‌های مداخله با توجه به ماهیت متفاوت دو هیجان شرم و گناه تبیین شده است.

واژه‌های کلیدی: شفقت خود، حرمت خود، هیجان خودآگاه، تنظیم هیجان

متن کامل [PDF 1580 kb]   (8755 دریافت)    

---