دوره 8، شماره 1 - ( 5-1392 )                   جلد 8 شماره 1 صفحات 102-91 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- ، z_saeedi@yahoo.com
2- دانشگاه تهران
چکیده:   (18662 مشاهده)
چکیده پژوهش حاضر به روش آزمایشی اثر القای شفقت خود و حرمت خود را در تنظیم‌گری هیجان شرم و گناه سنجید. 80 دانشجو (54 زن، 26 مرد) از دانشگاه تهران به مقیاس‌های شفقت خود (SCS)، حرمت خود روزنبرگ (RSES) و زیرمقیاس آمادگی برای شرم و گناه مقیاس عاطفه خودآگاه (TOSCA) پاسخ دادند. سپس از طریق یادآوری و نوشتن جزیی یک اشتباه شخصی، در آنها تجربه شرم یا گناه بازسازی شده و هیجان‌ها‌ی‌شان به‌وسیله مقیاس هیجان‌ها‌ی ناخوشایند و پرسشنامه هیجان شرم و گناه اندازه‌گیری شد. شرکت‌کنندگان از طریق گمارش تصادفی در 4 گروه القای شفقت خود، القای حرمت خود، کنترل نوشتن و کنترل بدون مداخله، در معرض مداخله آزمایشی قرار گرفتند و مجددا هیجان‌های‌شان از طریق پرسشنامه هیجان‌ها‌ی ناخوشایند و پرسشنامه هیجان شرم و گناه سنجیده شد. نتایج پژوهش نشان داد که شرکت‌کنندگان گروه القای شفقت خود به نسبت گروه القای حرمت خود، هیجان شرم و هیجان‌ها‌ی ناخوشایند دیگر را کمتر گزارش کردند و این دو مداخله به یک میزان سبب کاهش احساس گناه در شرکت‌کنندگان شد. این مطالعه شواهد جدیدی در تاثیرگذاری متفاوت دو سازه شفقت خود و حرمت خود در تنظیم‌ هیجان‌ها‌ی ناخوشایند مرتبط با تجربه اشتباه فراهم کرده ‌است. همچنین تفاوت گروه‌های مداخله با توجه به ماهیت متفاوت دو هیجان شرم و گناه تبیین شده است.
متن کامل [PDF 1580 kb]   (8362 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1392/6/24 | پذیرش: 1392/8/29 | انتشار: 1392/8/29

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به روانشناسی معاصر،دوفصلنامه انجمن روانشناسی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق