برگشت به فهرست مقالات | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس جهت‌گیری میان فردی در دانشجویان
فرهاد تنهای رشوانلو* 1، هادی صمدیه2
1- گروه روان‌شناسی، موسسه آموزش عالی غیردولتی غیرانتفاعی شاندیز، مشهد، ایران ، farhadtanhay@um.ac.ir
2- گروه روانشناسی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
چکیده:   (248 مشاهده)
برقراری روابط صمیمانه با دیگران از عمده‌ترین مسائل در سرآغاز جوانی است. جهت‌گیری بین فردی به نحوه واکنش‌های افراد نسبت به دیگران اشاره دارد و بر نگرش‌ها، رفتارها و ارزش‌های آنان تأثیر می‌گذارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس جهت گیری میان فردی (IOS) در دانشجویان بود. جامعه آماری پژوهش را دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه فردوسی مشهد تشکیل می‌دادند. تعداد 299 نفر از این دانشجویان با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. گردآوری داده‌ها از طریق مقیاس جهت‌گیری میان‌فردی (IOS؛ هیل، 1987) انجام شد. پس از ترجمه و ترجمه معکوس، همسانی درونی و روایی عاملی اکتشافی و تأییدی پرسشنامه بررسی شد. نتایج نشان داد که مقیاس جهت گیری میان فردی (IOS) با 24 عبارت و چهار خرده مقیاس حمایت هیجانی، توجه، برانگیختگی مثبت و مقایسه اجتماعی از روایی عاملی مطلوبی در دانشجویان برخوردار است. روایی همگرا و واگرای سازه و پایایی مقیاس نیز مطلوب بود. در مجموع به نظر می‌رسد مقیاس جهت گیری میان فردی (IOS) در نمونه دانشجویان از روایی و پایایی مطلوبی برخوردار است و به همین واسطه در مطالعات مرتبط با روابط بین فردی در میان دانشجویان با اطمینان قابل استفاده است
واژه‌های کلیدی: انگیزش پیوندجوئی، جهت گیری میان فردی، روایی، پایایی
     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1402/11/16 | ویرایش نهایی: 1403/5/14 | پذیرش: 1403/4/31 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1403/5/13
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به روانشناسی معاصر، دوفصلنامه انجمن روانشناسی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق