1- دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران ، p_nejat@sbu.ac.ir
2- دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده: (156 مشاهده)
یکی از ابعاد تفاوت بین فرهنگها به نام فرهنگ افتخار در ادبیات شناخته شدهاست که بنا بر آن، شرافت و آبروی خانوادگی، ارزشهای بسیار مهمی محسوب میشوند. با این حال، این باور فرهنگی میتواند زمینهساز پرخاشگری مردان به خصوص در مواجهه با رویدادهای ناموسی باشد. بر این اساس، هدف از پژوهش حاضر شناسایی نقش باور افتخار مردانه در پیشبینی قضاوت در مورد عاملان و قربانیان خشونتهای ناموسی بود. طرح پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. شرکتکنندگان 348 نفر ایرانی (7/68 درصد زن، میانگین سنی 74/27 سال) بودند که به چهار داستانک با محتوای خشونت ناموسی و نیز پرسشنامۀ باور افتخار مردانه پاسخ دادند. بعد از هر داستانک، سوالهایی با موضوع قضاوت اخلاقی در مورد عمل قربانی و عمل عامل، توجیهپذیری عمل عامل و نیز سرزنش قربانی از افراد پرسیده شد. به منظور تحلیل دادهها از روش رگرسیون چندگانه چندمتغیری استفاده شد که در آن، ویژگیهای جمعیتشناختی و باور افتخار مردانه به عنوان متغیرهای پیشبین و قضاوت در مورد عاملان و قربانیان خشونتهای ناموسی به عنوان متغیرهای ملاک لحاظ شدند. باور افتخار مردانه غیراخلاقی دانستن عمل قربانی، سرزنش قربانی و توجیهپذیری عمل عامل را به طور مثبت، اما غیراخلاقی دانستن عمل عامل را به طور منفی پیشبینی نمود. از میان متغیرهای جمعیتشناختی نیز دینداری در جهتی مشابه با باور افتخار مردانه اما مستقل از آن، چهار متغیر ملاک را پیشبینی نمود. یافتههای حاضر مؤید نقش برجستۀ باور افتخار مردانه به عنوان یک ارزش فرهنگی در تعیین قضاوت در مورد خشونتهای ناموسی به عنوان یکی از آسیبهای اجتماعی است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/12/10 | ویرایش نهایی: 1404/2/26 | پذیرش: 1403/12/23 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1404/2/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول