1- دانشگاه آزاد اسلامی، خرمآباد، ایران
2- دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران ، Hasanvandi2010@yahoo.com
چکیده: (125 مشاهده)
هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه ساختاری میان انطباقپذیری شغلی، استرس شغلی، آیندهنگری و سلامت روان در معلمان بود. طرح پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع مدلیابی معادلات ساختاری بود. در این پژوهش جامعه آماری کلیه معلمان مشغول به تدریس در مدارس شهرستان خرمآباد در سال تحصیلی 2022-2023 بودند. حجم نمونه بر اساس دیدگاه کلاین (2023) و با روش نمونهگیری در دسترس 300 نفر انتخاب شد. برای اندازهگیری متغیرهای پژوهش از سیاهه سلامت روانی-28 بشارت (2009)، مقیاس انطباقپذیری شغلی ساویکاس و پروفلی (2012)، پرسشنامه استرس شغلی اسپکتور و جکس (1998) و مقیاس آیندهنگری سیاهه چشمانداز زمان زیمباردو و بوید (2014) استفاده شد. دادهها با ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار SPSS و AMOS نسخه 24 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین انطباقپذیری شغلی، استرس شغلی و آیندهنگری با سلامت روان معلمان رابطه معناداری وجود دارد (01/0>P). همچنین نتایج نشان داد مسیرهای مستقیم این پژوهش معنادار شدند و مسیرهای غیرمستقیم انطباقپذیری شغلی و استرس شغلی از طریق نقش واسطهای آیندهنگری بر سلامت روان معنادار بود. بر اساس یافتههای این پژوهش، مدل اصلاح شده و نهایی از برازش مطلوبی برخوردار بود (076/0=RMSEA و 05/0>P-value) و 73 درصد واریانس بهزیستی روانشناختی و 67 درصد از درماندگی روانشناختی به عنوان مولفههای سلامت روان معلمان به وسیله انطباقپذیری شغلی و استرس شغلی با نقش واسطهای آیندهنگری تبیین میشود. به طورکلی سلامت روان معلمان از انطباقپذیری شغلی، استرس شغلی و چشمانداز آینده متأثر است و شناخت این عوامل میتواند در سیاستگذاری مسئولین آموزش و پرورش برای کمک به سلامت روان معلمان سودمند باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1403/1/15 | ویرایش نهایی: 1404/3/1 | پذیرش: 1403/12/21 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1404/3/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول