اختلال اضطراب اجتماعی یکی از رایج­­ترین اختلالات اضطرابی است که با محدود کردن توانایی­های مبتلایان به آن، مشکلات مختلفی را در موقعیت­های اجتماعی و عملکرد مرتبط با آن ایجاد می­کند. پژوهش حاضر با هدف پیش­بینی اضطراب اجتماعی بر اساس طرحواره­های ناسازگار اولیه با میانجی­گری نگرانی از تصویر بدن در دانشجویان انجام شد. روش این پژوهش توصیفی و طرح پژوهش از نوع طرح‌های همبستگی بود. نمونه مورد بررسی 302 نفر از دانشجویان در حال تحصیل در دانشگاه­های تهران در سال تحصیلی 1400-1399 بود که به روش نمونه­گبری در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از سیاهه اضطراب اجتماعی (SPIN، کانور و همکاران، 1979)، پرسشنامه طرحواره یانگ (YSQ، یانگ و براون، 2003)، و سیاهه نگرانی از تصویر بدن (BICI، لیتیلتون و همکاران، 2005) استفاده شد. برای تحلیل داده­ها از نرم‌افزار SPSS-24 و AMOS  استفاده شد. نتایج نشان داد که طرحواره­های ناسازگارانه بر نگرانی از تصویر بدن (65/0=β) و اضطراب اجتماعی (48/0=β) اثر مثبت و معنادار دارد؛ نگرانی از تصویر بدن بر اضطراب اجتماعی (43/0=β) اثر مثبت و معنادار دارد (05/0>P)؛ نتایج آزمون بوت استرپ نشان داد که طرحواره­های ناسازگارانه با نقش میانجی نگرانی از تصویر بدن بر اضطراب اجتماعی (28/0=β) اثر غیرمستقیم معنادار دارد، در واقع می­توان گفت نگرانی از تصویر بدن بین این دو متغیر نقش میانجی دارد. نتایج نشان داد که اثر کل طرحواره­های ناسازگارانه بر نگرانی از تصویر بدن (77/0=β) بود (05/0>P). این یافته‌ها اهمیت شناسایی و درمان طرحواره‌های ناسازگارانه را در کاهش اضطراب اجتماعی نشان می‌دهند و نگرانی از تصویر بدن به عنوان عاملی مهم در ایجاد و تقویت اضطراب اجتماعی معرفی می‌شود. بنابراین، توجه به این عوامل می‌تواند در طراحی برنامه‌های مداخله‌ای و درمانی موثر برای کاهش اضطراب اجتماعی در دانشجویان مفید باشد.