یکی از مهم­ترین ارکان رشد و توسعه زندگی فردی و اجتماعی یادگیری است. امروزه اختلال ریاضی به عنوان مانعی مهم در راه پیشرفت تحصیلی و یادگیری افراد تلقی می­ شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن شفقت­ ورز، بر تعدیل روانسازه­ های ناسازگار و کاهش عواطف منفی دانش ­آموزان مبتلا به اختلال ریاضی بود. این پژوهش نیمه­ آزمایشی و به شیوه پیش آزمون- پس ­آزمون با گروه کنترل اجرا شد. نمونه پژوهش، شامل 40 نفر از دانش ­آموزان دختر 14 تا 16 ساله مبتلا به ناتوانی یادگیری ریاضی شهرستان دلفان بودند که بعد از شناسایی به وسیله آزمون ریاضی کی ­مت (KMS) و انجام مصاحبه بالینی ساختاریافته، انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس دانش­ آموزان به پرسشنامه­ روانسازه­ های ناسازگار اولیه (YSQ-SF) و فهرست عواطف مثبت و منفی (PANAS) پاسخ دادند. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 90 دقیقه­ ای آموزش ذهن شفقت­ ورز دریافت کردند. سپس از هر دو گروه، پیش­ آزمون- پس­ آزمون به عمل آمد. نتایج پژوهش نشان داد که درمان شناختی مبتنی بر ذهن شفقت­ ورز، بر روانسازه های ناسازگار و عواطف منفی دانش­ آموزان دختر مبتلا به اختلال ریاضی موثر است. بنابراین پیشنهاد می شود که این برنامه درمانی به منظور کاهش عواطف منفی و جلوگیری از شکل ­گیری روانسازه­ های ناسازگار در دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.