برگشت به فهرست مقالات | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

ارائه مدل ساختاری ارتباط ادراک از روابط والدین و سبک های والدگری با سرزندگی تحصیلی دختران نوجوان به میانجی گری خودکارآمدی عمومی
آمنه پزشک ، سامره اسدی مجره* 1
1- ، asadimajreh_psy@yahoo.com
چکیده:   (699 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر، ارزیابی برازش مدل ارتباطی ادراک از روابط والدین و سبک های والدگری با سرزندگی تحصیلی دختران نوجوان به میانجگری خودکارآمدی عمومی بود. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش­ آموزان دختر متوسطه اول شهرستان ماسال استان گیلان در سال 1401-1400 و والدین آنها بودند. نمونه آماری شامل 238 دانش آموز بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های ادراک کودک از والدین گرولنیک و همکاران(pops) (1977) سبک های والدگری بامریند( 1988) سرزندگی تحصیلی دهقانی زاده و چاری(2012) و خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران(1982) بود. تحلیل داده ­ها با روش همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری با نرم افزارهای 26SPSS و 24 AMOS انجام گرفت. یافته­ ها نشان دادند رابطه ساختاری بین سبک­های والدگری مستبدانه، مقتدرانه و ادراک از روابط والدین با سرزندگی تحصیلی از طریق میانجی گری خودکارآمدی عمومی دانش آموزان برازش دارد. ضرایب مسیر اثرات مستقیم  سبک والدگری مستبدانه و خودکارآمدی عمومی بر سرزندگی تحصیلی نیز معنی دار بود. بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که خودکارآمدی در رابطه بین ادارک از روابط والدینی و سبک های والدگری با سرزندگی تحصیلی نقش میانجی دارد و یافته ها دارای تلویحات کاربردی برای مشاوران و روان شناسان فعال در حوزه خانواده و تحصیلی می باشد.
واژه‌های کلیدی: سبک های والدگری، ادراک از روابط والدین، سرزندگی تحصیلی، خودکارآمدی، نوجوانی.
     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1402/4/12 | پذیرش: 1402/9/30
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به روانشناسی معاصر،دوفصلنامه انجمن روانشناسی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق