دوره 12، شماره 1 - ( 3-1396 )                   جلد 12 شماره 1 صفحات 84-73 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- آموزش و پرورش
2- عضو گروه مشاوره، دانشگاه شهید چمران اهواز ، sodani_m@scu.ac.ir
3- عضو گروه مشاوره دانشگاه شهید چمران اهواز
چکیده:   (5951 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان گروهی فعّال­سازی رفتاری بر کاهش علائم افسردگی، اجتناب شناختی رفتاری و افزایش کیفیت زندگی انجام شد. تعداد 40 نفر از دانشجویان مبتلا به افسردگی پس از احراز شرایط پژوهش، انتخاب و در دو گروه درمان فعّال­سازی رفتاری (20 نفر) و کنترل (20 نفر) قرارگرفتند. گروه آزمایشی، 8 جلسه درمان فعّال­سازی رفتاری را دریافتکرد. شرکت­کنندگان، مقیاس افسردگی بک (BDI-II)، پرسشنامۀ اجتناب شناختی-رفتاری (CBAD) و پرسشنامۀ کیفیت­ زندگی سازمان جهانی بهداشت (WHOQOL-BREF) را در سه مرحلۀ پیش­آزمون، پسآزمون و پیگیری تکمیلکردند. یافته­های پژوهش نشان داد که درمان فعّال­سازی رفتاری بر روی کاهش نشانه­های افسردگی و اجتناب شناختی- رفتاری اثربخش است امّا بر روی کیفیت زندگی تأثیر معنی­داری ندارد. بر اساس نتایج تحقیق حاضر، درمان فعال­سازی رفتاری به شیوۀ گروهی، بر کاهش نشانه­های افسردگی و اجتناب شناختی- رفتاری در دانشجویان مؤثّر است. نتایج این پژوهش می­تواند برای متخصصان بالینی و مشاوران در مراکز مشاوره دانشگاهی تلویحات کاربردی داشتهباشد.
متن کامل [PDF 549 kb]   (2859 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1396/3/13 | ویرایش نهایی: 1397/4/1 | پذیرش: 1397/2/21 | انتشار: 1397/3/13

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به روانشناسی معاصر، دوفصلنامه انجمن روانشناسی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق