دوره 14، شماره 1 - ( 5-1398 )                   جلد 14 شماره 1 صفحات 21-12 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- کارشناسی ارشد روان‌شناسی شخصیت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران ، Ssss.50@yahoo.com
2- استادیار، گروه روان‌شناسی شخصیت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران
چکیده:   (5031 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ناگویی هیجانی، احساس تنهایی و ترس از صمیمیت در نگرش به خیانت در بین مردان انجام گرفت. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه‌ی آماری آن تمامی کارکنان مرد شرکت هادیان شهرداری تهران بود که از این جامعه‌ی آماری 261 نفر به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس نگرش به خیانت واتلی (2008)، پرسشنامه‌ی ناگویی هیجانی تورنتو (1994)، مقیاس ترس از صمیمیت دسکاتنر و تلن (1991) و مقیاس احساس تنهایی راسل، پیلائو و کاترونا (1980) استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون هم‌زمان انجام شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که ارتباط مثبت و معناداری بین ناگویی هیجانی، احساس تنهایی و ترس از صمیمیت با نگرش به خیانت وجود دارد (0/001>P). علاوه بر این، نتایج تحلیل رگرسیون هم‌زمان نشان داد که ناگویی هیجانی، احساس تنهایی و ترس از صمیمیت به ترتیب با 0/31، 0/15 و 0/14 قادر به پیش‌بینی نگرش به خیانت بودند. طبق یافته‌های به‌دست‌آمده می‌توان گفت ناگویی هیجانی، احساس تنهایی و ترس از صمیمیت از عوامل مهم تأثیرگذار بر نگرش به خیانت در مردان هستند، بنابراین باید با آموزش‌های مناسب، به بهبود ناگویی هیجانی، احساس تنهایی و ترس از صمیمیت پرداخت تا از این طریق، بتوان به کاهش خیانت در بین مردان کمک کرد.
متن کامل [PDF 888 kb]   (3638 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (6651 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1397/8/1 | پذیرش: 1398/7/13 | انتشار: 1398/12/4

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به روانشناسی معاصر،دوفصلنامه انجمن روانشناسی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق