دوره 15، شماره 1 - ( 5-1399 )                   جلد 15 شماره 1 صفحات 12-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- موسسه آموزش عالی علوم شناختی ، aziz.alizadeh@gmail.com
2- گروه مدلسازی شناختی، موسسه آموزش عالی علوم شناختی، پردیس
3- پژوهشکده علوم شناختی و مغز، دانشگاه شهید بهشتی
4- متخصص ارشد آمار در لاریکس (Larix) گروهAXIAL/ALTEN ، کپنهاک
چکیده:   (3164 مشاهده)
هدف از این تحقیق بررسی تاثیر پیامهای دووجهی بر میزان ترغیبکنندگی پیامهای ضد مصرف مواد مخدر بر اساس مدلسازی رایانشی و برای رسیدن به پیامهای تاثیرگذارتر و ترغیبکنندهتر بود. ترغیبکنندگی پیامها با میزان قوت بحث درک شده آنها توسط مخاطبان، سنجیده میشود. در این تحقیق، ابتدا با استفاده از رهیافت پژوهشهای تکوینی، روشی برای سنجش میزان قوت بحث پیام ها توسعه یافت. سپس از سه نوع پیام با سه نوع بحث و مشخصه های قالبی متفاوت، 2 نوع پیام دووجهی (با ساختار موافق/مخالف و مخالف/موافق) و یک نوع پیام یک وجهی، استفاده شد. پیامها در قالب پرسشنامه بر خط به مخاطبان که شامل 46 نفر بودند ارایه و توسط آنها رتبهبندی شد. در بین 46 نفر شرکتکننده در آزمون، 36 نفر بدون تجربه مصرف مواد مخدر و 10 نفر با تجربه مصرف مواد مخدر بودند. در پرسشنامه از شرکتکنندگان درباره قضاوت آنها نسبت به اثرگذار بودن پیامها بر خود و یا دوستان نزدیکشان پرسیده شد. میانگین آماری و انحراف معیار قوت بحث 3 نوع پیام برای دو گروه با/بدون تجربه مصرف مواد مخدر مورد مقایسه قرار گرفت و برای مدلسازی تاثیر سایر عوامل دخیل در ترغیب کننده بودن پیام ها (به غیر از نوع پیام و سابقه مصرف داشتن/نداشتن) از مدلبندی اثرات آمیخته استفاده شد. نتایج نشان داد که پیام های دووجهی ترغیب کنندهتر از پیامهای تک وجهی است و پیام های دووجهی با ساختار موافق/مخالف بیشترین تاثیر را بر افراد، چه با سابقه مصرف مواد مخدر و چه بدون سابقه مصرف مواد مخدر دارد. در این نوع پیام های دووجهی، وجه اول پیام چنانچه موافق باورهای افراد باشد، نقش لنگر ذهنی را بازی کرده و در افزایش تاثیرگذاری پیام بسیار موثر است.
شماره‌ی مقاله: 1
متن کامل [PDF 392 kb]   (771 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1397/12/4 | پذیرش: 1400/10/29 | انتشار: 1400/11/18

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به روانشناسی معاصر،دوفصلنامه انجمن روانشناسی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق