برگشت به فهرست مقالات | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

اثربخشی بسته درمانی خودارزشمندی بر نشخوارفکری و خودانتقادی زنان افسرده
لیلا بقایی پور1، ایلناز سجادیان*2، محسن گل پرور1
1- مرکز تحقیقات سلامت جامعه، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
2- مرکز تحقیقات سلامت جامعه، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران. ، i.sajjadian@khuisf.ac.ir
چکیده:   (335 مشاهده)
خودارزشمندی به مثابه شاخص سازگاری روانشناختی و کارکرد مناسب اجتماعی تلقی می­شود. هدف این پژوهش اثربخشی بسته درمانی خودارزشمندی بر نشخوارفکری و خودانتقادی زنان افسرده بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان 18 تا 50 سال افسرده شهر یزد بودند. نمونه شامل 30 نفر از زنان مبتلا به افسردگی بودند که به صورت در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند که برای هر یک از دو گروه پژوهش 15 نفر در نظر گرفته شد. ابزارهای پژوهش پرسشنامه نشخوارفکری نولن هوکسما و مارو (۱۹۹۱) و پرسشنامه خودانتقادی تامسون و زوراف (2004) بود. گروه آزمایش در هشت جلسه 90 دقیقه­ای مداخله درمانی خودارزشمندی شرکت کردند. اما بیماران گروه کنترل هیچ مداخله درمانی دریافت نکردند. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره با استفاده از نرم افزار آماری SPSS23 استفاده شد. نتایج نشان داد، که بین میانگین نمرات نشخوار فکری در مرحله پیش آزمون، پس آزمون و مرحله پیگیری به طور کلی تفاوت معنی­داری وجود دارد (05/0>p)، همچنین بین میانگین نمرات خودانتقادی در مرحله پیش آزمون، پس آزمون و مرحله پیگیری نیز تفاوت معنی­داری وجود دارد (001/0>p). بسته درمانی خودارزشمندی با داشتن متغیرهایی مانند شفقت خود، خودآگاهی برای افراد افسرده، مانند فیزیوتراپی ذهن عمل می­کند، یعنی با تحریک سیستم تسکین­بخشی، زمینه تحول آن را فراهم می­ کند و با تحول این سیستم، تاب­آوری در برابر افسردگی را بالا می­برد و می­تواند باعث کاهش نشخوارفکری و خودانتقادی در زنان افسرده ­شود.

 
واژه‌های کلیدی: خودارزشمندی، نشخوارفکری، خودانتقادی، افسردگی
     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1401/8/17 | پذیرش: 1402/5/1 | انتشار: 1402/5/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به روانشناسی معاصر،دوفصلنامه انجمن روانشناسی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق