دوره 16، شماره 2 - ( 5-1400 )                   جلد 16 شماره 2 صفحات 23-13 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

اثربخشی واقعیت درمانی نوین گروهی بر رفتار شهروندی سازمانی در بین کارمندان
یونس قیصی زاده1 ، مولود کیخسروانی* 2، علی پولادی ریشهری3 ، ناصر امینی4
1- گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
2- گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران. ، moloud.keykhosrovani@iaubushehr.ac.ir
3- گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه پیام نور، بوشهر، ایران
4- گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه ازاد اسلامی، بوشهر، ایران
چکیده:   (1509 مشاهده)
امروزه نیروی انسانی حیاتی‌ترین عنصر استراتژیک و اساسی‌ترین راه برای افزایش اثربخشی کارایی سازمان تلقی می‌شود. بنابراین ارتقای رفتار شهروندی سازمانی یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر برای هر سازمانی است. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی واقعیت‌درمانی نوین گروهی بر رفتار شهروندی سازمانی در بین کارمندان شهر بوشهر بود. روش این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه کنترل است. جامعه‌ی آماری پژوهش تمام کارمندان شهر بوشهر در سال 1400 بودند. نمونه‌ی پژوهش 30 نفر از کارمندان بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (واقعیت‌درمانی) و گروه کنترل قرار گرفتند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌ی رفتار شهروندی سازمانی (کرنودل، 2007) استفاده شد. شرکت‌کنندگان گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای، آموزش رویکرد واقعیت درمانی نوین گروهی را دریافت کردند و گروه گواه آموزشی دریافت نکرد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس در نرم‌افزار SPSS21 انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که واقعیت‌درمانی نوین گروهی باعث افزایش رفتار شهروندی سازمانی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است (001/0>P). نتیجه‌گیری می‌شود که واقعیت‌درمانی برای بهبود رفتار شهروندی سازمانی کارمندان مؤثر است و می‌توان از این مداخله برای افزایش بهره‌وری سازمانی سود برد.
واژه‌های کلیدی: واقعیت درمانی، رفتار شهروندی سازمانی، کارمندان.
متن کامل [PDF 1185 kb]   (384 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1401/9/20 | ویرایش نهایی: 1402/11/17 | پذیرش: 1402/3/16 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1402/3/16 | انتشار: 1402/5/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به روانشناسی معاصر، دوفصلنامه انجمن روانشناسی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق