1- دانشگاه علوم تحقیقات
2- دانشگاه شهید بهشتی
3- دانشگاه الزهرا
4- دانشگاه شهید بهشتی ، S_imani@sbu.ac.ir
چکیده: (295 مشاهده)
هدف این پژوهش بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی و کیفیت خواب با نوموفوبیا با توجه به نقش واسطه ای افکار اضطرابی است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانشجویان کارشناسی دانشگاه خوارزمی تهران در سال 1398-1399 تشکیل دادند که از این بین تعداد 303 نفر(133دختر، 170 پسر) به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه نوموفوبیا (NMP-Q)، عوامل شخصیتی (NEO-FFI)، افکار اضطرابی (ANTI) و کیفیت خواب پیتزبورگ (PSQI) بود. در سطح یافته های استنباطی رابطه بین متغیرها با آزمون همبستگی پیرسون و مدل پژوهش با تکنیک تحلیل مسیر آزمون شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS 26 و AMOS 24 انجام شد. دراین پژوهش رابطه مستقیم سه ویژگی شخصیتی روان رنجوری، برون گرایی و گشودگی به تجربه با افکار اضطرابی معنی دار بود. همچنین روان رنجوری، توافق پذیری، وظیفه شناسی، کیفیت خواب و افکار اضطرابی با نوموفوبیا به طور مستقیم ارتباط دارد. رابطه غیرمستقیم روان نجوری، گشودگی به تجربه و کیفیت خواب معنی دار بود اما اثر غیرمستقیم برون گرایی، توافق پذیری، وظیفه شناسی بر نوموفوبیا معنی دار نبود. ﻧﺘﺎیﺞ ﻧﺸﺎن داد ویژگی های شخصیتی و کیفیت خواب ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻣﺘﻐﯿﺮ های ﻣﺴﺘﻘﻞ و افکار اضطرابی ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻣﺘﻐﯿﺮ واسطه، ﻋﺎﻣﻞ ﻣﻬﻤﯽ در پیشﺑﯿﻨﯽ نوموفوبیا ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ بنابراین با توجه به این متغیرها میتوان برنامه هایی برای پیشگیری، اعمال مداخلات و کنترل نوموفوبیا طرح ریزی نمود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1401/10/3 | پذیرش: 1402/1/14
ارسال پیام به نویسنده مسئول