دوره 16، شماره 2 - ( 5-1400 )                   جلد 16 شماره 2 صفحات 116-103 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

نقش واسطه‌ای پرطاقتی روانی در رابطه بین والدگری توانمندساز با تاب‌آوری روان‌شناختی در دانشجویان
محمد اردشیر لاریجانی1 ، امید شکری* 2، مسعود شریفی3
1- گروه روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2- گروه روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران ، oshokri@yahoo.com
3- گروه روان‌شناسی تربیتی و تحولی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده:   (1250 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف آزمون نقش واسطه‌ای پرطاقتی روانی در رابطه‌ی والدگری توانمندساز و تاب‌آوری روان‌شناختی در دانشجویان دختر و پسر انجام شد. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه‌ی آماری پژوهش شامل دانشجویان کارشناسی دانشگاه مازندران در سال تحصیلی 1401 بودند. نمونه‌ی آماری نیز شامل 313 دانشجو بودند که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به مقیاس والدگری توانمندساز (جک، سان، لاتن، چین و واترز، 2016)، نسخه‌ی کوتاه پرسشنامه‌ی پرطاقتی روانی (مک‌گیوئن، استیکلایر ـ تامپسون و کلاگ، 2016) و مقیاس تاب‌آوری کانر ـ دیویدسون (کانر و دیویدسون، 2003). پاسخ دادند. در این پژوهش، به‌منظور آزمون روابط ساختاری در مدل مفروض، از روش آماری مدل‌یابی معادله‌ی ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که در نمونه‌ی دانشجویان، مدل مفروض واسطه‌مندی نسبی پرطاقتی روانی در رابطه‌ی بین والدگری توانمندساز و تاب‌آوری روان‌شناختی با داده‌ها برازش مطلوبی داشت. هم‌چنین، نتایج نشان داد که در مدل مفروض، تمامی وزن‌های رگرسیونی از لحاظ آماری معنادار بودند و در این مدل 21 درصد از پراکندگی نمرات تاب‌آوری روان‌شناختی از طریق متغیرهای مکنون والدگری توانمندساز و پرطاقتی روانی، تبیین شد. در مجموع، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بافت والدگری توانمندساز در تجهیز ذخایر مقابله‌ای و سرمایه روان‌شناختی نوجوانان، مؤثر است.
واژه‌های کلیدی: والدگری توانمندساز، پرطاقتی روانی، تاب‌آوری روان‌شناختی، والدگری مثبت
متن کامل [PDF 1541 kb]   (718 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1401/11/9 | ویرایش نهایی: 1402/5/1 | پذیرش: 1402/2/25 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1402/2/25 | انتشار: 1402/5/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به روانشناسی معاصر، دوفصلنامه انجمن روانشناسی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق