شنبه 1 مهر 1402
| English
1- ، Zahra.Alavi@iau.ac.ir
چکیده: (210 مشاهده)
پژوهش حاضر جهت تعیین اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر انتظارات زناشویی بدبینانه و خودانتقادی در دختران کمال‌گرای روان‌رنجور انجام گردید. جامعه‌ی آماری پژوهش دختران کمال‌گرای روانجور مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره‌ی شهر اهواز بود که نمونه‌ی پژوهش 5 نفر از دختران کمال‌گرای روان‌رنجور بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند و کسب حداقل نمره‌ی خط برش 145 در آزمون کمال‌گرایی روان‌رنجور انتخاب شدند. این مطالعه از نوع شبه آزمایشی از نوع طرح آزمایشی تک موردی، که آن را آزمایش تک آزمودنی می‌نامند، بود. پروتکل درمان متمرکز بر هیجان طی 11 جلسه 90 دقیقه‌ای اجرا شد. داده‌ها در سه مرحله خط پایه، درمان و پیگیری جمع‌‌آوری شدند و به روش شاخص تغییر پایا، درصد بهبودی و ترسیم دیداری تحلیل شدند. نتایج درصد بهبودی نشان داد که آزمودنی‌ها در مرحله‌ی درمان در متغیر انتظارات زناشویی بدبینانه (75/18) و در متغیر خودانتقادی (98/21) و در مرحله‌ی پیگیری در متغیر انتظارات زناشویی بدبینانه (91/23) و در متغیر خودانتقادی (66/49) بهبود پیدا کردند. هم‌چنین شاخص تغییر پایای هر دو متغیر در مرحله‌ی پس از درمان و پیگیری معنی‌دار (96/1 z= و سطح معنی‌داری 05/0) بود. بنابراین درمان متمرکز بر هیجان باعث کاهش انتظارات زناشویی بدبینانه و خودانتقادی در دختران کمال‌گرای روان‌رنجور می‌شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
دو فصلنامه روانشناسی معاصر
تهران، سیدخندان، ابتدای سهروردی شمالی، کوچه سلطانی (قرقاول)، پلاک ٣٧، طبقه سوم، كدپستی : 1555716755
دفتر دوفصلنامه روانشناسی معاصر، نشریه انجمن روانشناسی ایران
تلفن (ناشر):
سایت: https://bjcp.ir
ایمیل: ravanshenasi.moaser@gmail.com
