دوره 16، شماره 2 - ( 5-1400 )                   جلد 16 شماره 2 صفحات 101-89 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

تعیین نقش تعدیل‌گری ترتیب تولد در ارتباط بین بلوغ عاطفی و کمال‌گرایی مادران با اضطراب فرزندان دوره‌ی اول ابتدایی
زیبا محمدی احمدآبادی1 ، عذرا محمدپناه اردکان* 2، شکوفه متقی3
1- گروه مشاوره خانواده، دانشگاه ادکان، اردکان، ایران
2- گروه روانشناسی، دانشگاه ادکان، اردکان، ایران ، azramohammadpanah@ardakan.ac.ir
3- گروه روانشناسی، دانشگاه ادکان، اردکان، ایران
چکیده:   (526 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش تعدیل‌گری ترتیب تولد در ارتباط بین بلوغ عاطفی و کمال‌گرایی مادران و اضطراب فرزندان دوره‌ی اول ابتدایی انجام شد. این پژوهش یک مطالعه‌ی توصیفی از نوع علی- همبستگی بود. جامعه‌ی آماری این پژوهش را تمام مادرانی که فرزند آن‌ها در دوره‌ی اول ابتدایی شهرستان اردکان در سال تحصیلی (1401-1400) مشغول به تحصیل بودند، تشکیل می‌داد. از این بین 327 نفر به‌عنوان نمونه به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های اضطراب کودکان اسپنس فرم والد (1999)، پرسشنامه بلوغ عاطفی (1990) و پرسشنامه‌ی کمال‌گرایی اهواز (1378/1999) استفاده شد. در نهایت داده‌های آماری با استفاده از نرم‌افزار Spss-26 و Amos-24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌های پژوهش حاکی از وجود رابطه‌ی مستقیم و معنادار بین کمال‌گرایی منفی مادران و اضطراب فرزندان و هم‌چنین رابطه‌ی مستقیم و معنادار بین عدم بلوغ عاطفی مادران و اضطراب فرزندان بود. نقش تعدیل‌کنندگی ترتیب تولد در رابطه بین کمال‌گرایی و اضطراب فرزندان معنادار نشد. اما نقش تعدیل‌کنندگی ترتیب تولد در رابطه بین عدم بلوغ عاطفی مادران و اضطراب فرزندان معنادار شد. در نتیجه بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر، ترتیب تولد فرزندان در رابطه‌ی بلوغ عاطفی مادران و اضطراب فرزندان نقش تعدیل‌گری دارد و به‌طور کلی می‌توان گفت تأثیر عدم بلوغ عاطفی مادران بر میزان اضطراب در فرزندان اول نسبت به فرزندان میانی و آخر، شدیدتر است.
واژه‌های کلیدی: اضطراب فرزند، کمال‌گرایی، ترتیب تولد، بلوغ عاطفی
متن کامل [PDF 1346 kb]   (195 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1401/11/25 | پذیرش: 1402/2/13 | انتشار: 1402/5/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به روانشناسی معاصر،دوفصلنامه انجمن روانشناسی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق