برگشت به فهرست مقالات | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

مدل بیحوصلگی تحصیلی بر اساس جهت گیری هدف و خودکارآمدی با میانجی گری اهمال کاری دانش آموزان دوره اول و دوم متوسطه شهر تهران
مهدی عابد1، پروین کدیور*2، جواد خلعتبری3
1- گروه روانشناسی تربیتی،واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
2- دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران ، Kadivar220@yahoo.com
3- گروه روانشناسی واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی ، تنکابن، ایران
چکیده:   (206 مشاهده)
این پژوهش در چهار چوب مدل به بررسی بی حوصلگی بر اساس جهت گیری هدف و خودکارآمدی با میانجی‌گری اهمال کاری دانش آموزان پرداخته شده است پژوهش حاضر توصیفی _ همبستگی و از نوع معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تهران است که از بین این تعداد نمونه‌ای۴۹۰ نفری به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه‌های بیحوصلگی جی شارپ(۲۰۲۱)، پرسشنامه اهداف پیشرفت الیور و مک گریگور(۲۰۰۱)، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی میجلی و همکاران(۲۰۰۰) و پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی سواری(1390/2011) استفاده شد و داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب مسیر و روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای  SPSSنسخه۲۳ و Amos نسخه ۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت همچنین جهت اندازه گیری تاثیر متغیر میانجی از آزمون سویل استفاده شد.یافته‌ها نشان داد که متغیرهای خودکارآمدی و جهت گیری هدف اثر مستقیم، منفی و معنا داری بر بیحوصلگی تحصیلی و اهمال کاری دارد. همچنین اهمال کاری با توجه به میزان t، اثر مستقیم، مثبت و معناداری بر بیحوصلگی دارد. شایان ذکر است که ضرایب برای همه مسیرهای مستقیم معنا دار بوده است. از سویی نتایج اثرات غیرمستقیم نشان داد که هر یک از متغیرهای جهت گیری هدف و خودکارآمدی با میانجیگری اهمال کاری اثر غیرمستقیم، منفی و معناداری بر بیحوصلگی دارد .این یافته‌ها بیانگر این است که مدل ساختاری بیحوصلگی بر اساس جهت گیری هدف و خودکارآمدی با میانجی گری اهمال کاری از برازش مناسبی بر خوردار است.
 
واژه‌های کلیدی: اهمال کاری، بیحوصلگی، جهت گیری هدف، خودکارآمدی
     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1402/2/28 | پذیرش: 1402/5/1 | انتشار: 1402/5/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به روانشناسی معاصر،دوفصلنامه انجمن روانشناسی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق