نظریه‌های شناختی-اجتماعی انگیزش و پیشرفت تحصیلی برنقش متقابل متغیرهای شخصی و بافتی در عملکرد تحصیلی تاکید دارند. دراین پژوهش خودکارآمدی و وضعیت اجتماعی-اقتصادی خانواده به عنوان دو متغیر مهم شخصی و بافتی موثر در پیش‌بینی پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دختر مورد مطالعه قرارگرفته‌اند. 500 نفر از دانش‌آموزان دختر در رشته‌های ریاضی- فیزیک و علوم انسانی از دبیرستان‌های شهر تهران انتخاب و مطالعه شدند. جهت ارزیابی خودکارآمدی دانش‌آموزان از خرده‌مقیاس باورهای خودکارآمدی پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری (MSLQ) استفاده شد، میزان تحصیلات، شغل والدین و درآمد خانواده نیز به عنوان شاخص‌های وضعیت اجتماعی-اقتصادی دانش‌آموزان مدنظر قرارگرفت. معدل دانش‌آموزان در دروس اختصاصی آنها در پایان سال تحصیلی نیز به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی آنان درنظر گرفته شد. نتایج نشان داد که خودکارآمدی و رشته تحصیلی نقش معنادار در پیش‌بینی پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دارند، درحالی‌که تحصیلات و شغل پدر نمی‌توانند به‌طور معنادار پیشرفت تحصیلی را پیش‌بینی کنند. همچنین مشاهده شد که خودکارآمدی و شغل مادر پیش‌بینی‌کننده‌های معناداری از پیشرفت تحصیلی این دانش‌آموزان هستند.

واژه‌های کلیدی: باور انگیزشی، ویژگی‌ بافتی، پیشرفت تحصیلی

متن کامل [PDF 1116 kb]   (7130 دریافت)    

---