1- گروه روانشناسی تربیتی،واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
2- دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران ، Kadivar220@yahoo.com
3- گروه روانشناسی واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی ، تنکابن، ایران
چکیده: (2158 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر تبیین برازش مدل بیحوصلگی بر اساس جهتگیری هدف و خودکارآمدی تحصیلی با میانجیگری اهمالکاری دانشآموزان است. پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی و از نوع معادلات ساختاری است. جامعهی آماری این پژوهش شامل تمامی دانشآموزان مقطع متوسطهی شهر تهران است که از بین این تعداد نمونهای ۴۹۰ نفری به شیوهی نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. برای جمعآوری دادههای پژوهش از پرسشنامههای بیحوصلگی جی شارپ (۲۰۲۱)، پرسشنامهی اهداف پیشرفت الیور و مک گریگور (۲۰۰۱)، پرسشنامهی خودکارآمدی تحصیلی میجلی و همکاران (۲۰۰۰) و پرسشنامهی اهمالکاری تحصیلی سواری (2011) استفاده شد و دادههای جمعآوریشده با استفاده از ضریب مسیر و روش معادلات ساختاری با استفاده از نرمافزارهای SPSS نسخهی ۲۳ و Amos نسخهی ۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، همچنین جهت اندازهگیری تأثیر متغیر میانجی از آزمون سویل استفاده شد. یافتهها نشان داد که متغیرهای خودکارآمدی تحصیلی و جهتگیری هدف اثر مستقیم، منفی و معناداری بر بیحوصلگی تحصیلی و اهمالکاری دارد. همچنین اهمالکاری با توجه به میزان t، اثر مستقیم، مثبت و معناداری بر بیحوصلگی دارد. شایان ذکر است که ضرایب برای همه مسیرهای مستقیم معنادار بوده است. از سویی نتایج اثرات غیرمستقیم نشان داد که هر یک از متغیرهای جهتگیری هدف و خودکارآمدی تحصیلی با میانجیگری اهمالکاری اثر غیرمستقیم، منفی و معناداری بر بیحوصلگی دارد. این یافتهها بیانگر این است که مدل ساختاری بیحوصلگی بر اساس جهتگیری هدف و خودکارآمدی تحصیلی با میانجیگری اهمالکاری از برازش مناسبی برخورداراست.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/2/28 | ویرایش نهایی: 1402/3/26 | پذیرش: 1402/5/1 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1402/5/1 | انتشار: 1402/5/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول