چکیده نقش مدرسه و سیستم‌های آموزشی، به‌ویژه معلمان و چگونگی ارتباط آنان در پرورش خلاقیت شناختی دانش‌آموزان، قابل تعمق و بررسی است. پژوهش حاضر به بررسی رابطه سبک‌های ارتباطی معلم (کنترلی در مقابل تأیید خودپیروی) با خلاقیت دانش‌آموزان پرداخت. شرکت‌کنندگان این پژوهش 300 نفر از دانش-آموز پسر کلاس سوم مقطع ابتدایی شهرستان شیراز بودند که به شیوه نمونه-گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند و پرسشنامه جوّ یادگیری (LCQ)، ادراک کنترل دانش آموز (SPOCQ)، خودتنظیم‌گری تحصیلی دانش آموز (SRQ-A) و سنجش عملیاتی خلاقیت آمابیل (CAT) مورد ارزشیابی قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن بود که سبک ارتباطی تأیید خودپیروی توسط معلم رابطه مستقیم و غیرمستقیم با خلاقیت دانش‌آموزان دارد. به‌ویژه رابطه اصلی این الگو با باورهای تلاش، توانایی و دیگران بود. از سوی دیگر سبک ارتباطی کنترلی از طریق باورهای کنترلی با خلاقیت دانش‌آموزان رابطه منفی دارد. در نهایت، باورهای انگیزشی خودپیروی پیش‌بینی‌کننده مثبت و معنادار و باورهای انگیزشی کنترلی پیش‌بینی‌کننده منفی و معنادار خلاقیت بودند. این پژوهش، نقش معلم بر خلاقیت را از طریق متغیرهای واسطه‌ای باورهای انگیزشی و شناختی تأیید می‌کند.

واژه‌های کلیدی: خلاقیت، باور انگیزشی، کنترل ادراک‌شده، سبک‌ ارتباطی معلم

متن کامل [PDF 675 kb]   (3350 دریافت)    

---