دوره 16، شماره 2 - ( 5-1400 )                   جلد 16 شماره 2 صفحات 58-49 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه توانبخشی شناختی، پژوهشکده مغز و شناخت، دانشکده علوم شناختی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2- پژوهشکده مغز و شناخت، دانشکده علوم شناختی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران ، Kh_borhani@sbu.ac.ir
3- پژوهشکده مغز و شناخت، دانشکده علوم شناختی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده:   (880 مشاهده)
هدف پژوهش جاری مقایسه‌ی اثر مداخله‌ی متمرکز بر شفقت و تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای با جریان مستقیم در بهبود سوگیری توجه و علائم افسردگی به محرک‌های منفی در افراد مبتلا به افسردگی بود. برای این منظور 42 نفر که نمره‌ی افسردگی ایشان بالاتر از نقطه‌ی برش پرسشنامه افسردگی بک بود با روش داوطلبانه و در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه 14 نفری تقسیم شدند. شرکت‌کنندگان در هر سه گروه پرسشنامه‌ی افسردگی بک و آزمون کامپیوتری استروپ هیجانی را به‌عنوان پیش‌آزمون تکمیل نمودند. سپس گروه اول مداخله‌ی مبتنی بر شفقت مطابق پروتکل ده جلسه‌ای گیلبرت (گروه شفقت)، و گروه سوم 5 جلسه‌ی مداخله با تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای با جریان مستقیم (گروه تحریک)، و در گروه دوم هر دو مداخله (مداخله‌ی ترکیبی) را دریافت نمودند. نتایج تحلیل آماری با آزمون‌های ناپارامتریک حاکی از عدم اثربخشی مداخلات به‌کار رفته بر بهبود علائم افسردگی، و اثربخشی معنادار این مداخلات بر بهبود سوگیری توجه بوده و اثربخشی در گروه مداخله‌ی ترکیبی بر روی سوگیری توجه نسبت به گروه سوم بیشتر بود. لذا به ترتیب مداخله‌ی ترکیبی و بعد از آن مداخله‌ی تحریک الکتریکی جهت بهبود سوگیری توجه توصیه می‌شود.
متن کامل [PDF 1172 kb]   (223 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1400/7/22 | پذیرش: 1401/12/26 | انتشار: 1402/5/1

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به روانشناسی معاصر،دوفصلنامه انجمن روانشناسی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق