یکشنبه 7 خرداد 1402
| English
1- دانشگاه خلیج فارس ، mgolestaneh@yahoo.com
2- دانشگاه خلیج فارس
2- دانشگاه خلیج فارس
چکیده: (293 مشاهده)
تاب‌آوری به‌عنوان توانایی و مهارتی است که فرد را قادر می‌سازد خود را با مشکلات و چالش‌ها سازگار کند و این عامل کمک‌کننده فرآیند تحول مثبت نوجوانی است. هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه بین نیازهای بنیادین روانشناختی با تاب‌آوری از طریق نقش میانجیگری خودکارآمدی در مهارت‌های زندگی در دوره نوجوانی هست. این پژوهش به روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی و در قالب مدل معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری شامل دانش‌آموزان دختر و پسر پایه های ششم ابتدایی، متوسطه اول و دوم بوشهر در سال 1401- 1400 بودند که از بین جامعه تعداد 503 نفر به روش نمونه گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب‌شدند. از مقیاس‌های خودکارآمدی موریس (SEQ-C)، پرسش‌نامه تاب‌آوری دی کارولی جان ساگون 2014، پرسش‌نامه نیازهای بنیادین روانشناختی (BSNQ)؛ گاردیا، دسی و رایان، (2000) استفاده‌شده است. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در مدل نشان داد، مسیرهای نیازهای بنیادین روانشناختی به خودکارآمدی در مهارت‌های زندگی و خودکارآمدی به تاب‌آوری در دوره نوجوانی معنادار بودند. همچنین، مسیر نیازهای بنیادین روانشناختی به‌صورت غیرمستقیم از طریق خودکارآمدی درمهار ت های زندگی با تاب‌آوری معنادار می‌باشد. با توجه به یافته های این تحقیق، می توان نتیجه گرفت که هر چه به اواخر نوجوانی نزدیک می‌شویم تأثیر نیازهای بنیادین روانشناختی بیشتر می‌شود و خودکارآمدی نقش واسطه‌ای خود را در دوره نوجوانی به‌خوبی اجرا می‌کند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
دو فصلنامه روانشناسی معاصر
تهران، سیدخندان، ابتدای سهروردی شمالی، کوچه سلطانی (قرقاول)، پلاک ٣٧، طبقه سوم، كدپستی : 1555716755
دفتر دوفصلنامه روانشناسی معاصر، نشریه انجمن روانشناسی ایران
تلفن (ناشر):
سایت: https://bjcp.ir
ایمیل: ravanshenasi.moaser@gmail.com
